Hakkımızda

Mandala Ne Demektir?

Mandala; Sanskritçe bir kelime olup, “daire, çember, merkez” demektir. Kelimenin köküne bakıldığında ise, “manda” enerji / öz, “la” kap demektir ve “mandala” enerjiyi saklayan kap anlamına gelmektedir.

Ortadaki nokta “ben”, çevreleyen şekiller de “etrafımdaki evren” şeklinde düşünülür. Çemberin başı ve sonu yoktur. Evrenin sonsuzluğunun insanın özünde olduğunu, insanın özünde de sonsuz bir varlık olduğunu anlatan bir el sanatıdır. Sonsuzla olan ilişkimizi, evrenle bağımızı hatırlatarak bütün olmayı, birliği temsil etmektedir.

Enerjiyi tutan kap anlamına gelmesiyle; mandalayı yaparkenki hislerin ve dileklerin mandala tarafından tutulduğuna, yani mandalanın manyetik çekim gücü olduğuna inanılır. Dolayısıyla güzel enerjiler yüklenen bir mandala tılsım gibi taşınabilir veya yaşam alanlarına yerleştirilebilir; olumsuz enerjilerin aktarıldığı mandalalar da yakılıp külleri savrularak sembolik bir şifalanma süreci yaratılabilir.

Freud’un öğrencisi psikanalist Carl Jung mandalayı “alt bilincin kendini ifade etmesi” olarak tanımlamıştır.

Mandalanın Tarihi Geçmişi

Mandalanın kısa tarihine göz attığımızda; mandalanın geçmişinin 40.000 yıl öncesine dayandığını, yaşama çekilmek istenen şeylerin, bunları elde etmek amacıyla daire içinde mağara duvarlarına çizilmiş olduklarını öğreniyoruz. Dünya’da birçok yerel gelenekte ve Türkiye’de de mandalaların çiziminin en az 6.000 yıl öncesine dayandığı belirtiliyor. İran, Osmanlı, Selçuklu motiflerinde; Cami kubbelerinde de bu örnekleri görmek mümkün oluyor. Merkezden başlayıp dışa doğru giden bu motifler; dantellerden, halı göbeklerine, çay tabaklarına kadar karşımıza çıkıyor ve adı bilinmese de gündelik hayatımızda yer alıyor. Bu da bizim, mandalanın enerjisini sezgisel olarak bildiğimizi ve farkında olarak veya olmayarak yaşam alanlarımızda kullandığımızı gösteriyor.